Het gekibbel in het Amerikaanse Congres kan binnenkort weer losbarsten. De Verenigde Staten naderen opnieuw het schuldenplafond.

Volgens de Amerikaanse minister van Financiën Jack Lew wordt het plafond komende vrijdag bereikt en kan de overheid daarna nog tot het einde van de maand met kunst- en vliegwerk zijn rekeningen betalen, schrijft The Wall Street Journal.

Als de regering na het bereiken van het schuldenplafond toch meer wil lenen om aan zijn bestaande betalingsverplichtingen te kunnen blijven voldoen, is daarvoor toestemming nodig van het Congres. De Democraten en Republikeinen zijn echter tot op het bot verdeeld over de aanpak van het begrotingstekort.

Sluiting overheid

Het bereiken van het schuldenplafond heeft de afgelopen jaren meerdere malen geleid tot een impasse in Washington. Republikeinen gijzelen Amerika’s kredietwaardigheid en de economie door pas akkoord te willen gaan met een verhoging van het schuldenplafond als de Democraten instemmen met het Republikeinse verlanglijstje.

De Democraten weigeren natuurlijk in te gaan op de Republikeinse chantage. De twee partijen beginnen vervolgens elkaar publiekelijk de tent uit vechten, maar onderhandelen ondertussen druk achter de schermen over een akkoord.

Het is sinds president Barack Obama in 2009 het Witte Huis betrok al de vierde keer dat onenigheid over het begrotingsbeleid het land lam dreigt te leggen. In augustus 2011 en op oudejaarsdag 2012 kon een crisis op het nippertje worden afgewend.

In oktober vorig jaar werd de Amerikaanse overheid tijdelijk gesloten toen het schuldenplafond werd bereikt. Ongeveer 800 duizend ambtenaren werden met onbetaald verlof gestuurd. Uiteindelijk bereikten beide partijen medio oktober een akkoord, waarbij het schuldenplafond tijdelijk werd verhoogd tot 7 februari 2014. Een nieuwe politieke impasse dreigt nu.

Sinds Eerste Wereldoorlog

Het schuldenplafond bestaat sinds de Eerste Wereldoorlog. De invoering ervan stelde de Amerikaanse regering in staat leningen uit te geven om de kosten van de oorlogsvoering te dekken.

Daarbij hoefde het Congres niet in elk individueel geval te worden geraadpleegd, maar behield het wel een vorm van controle op de overheidsuitgaven.

Honderden verhogingen

Sinds de invoering in 1917 is het schuldenplafond al bijna honderd keer verhoogd, zowel onder Republikeinse als Democratische regeringen.

In verreweg de meeste gevallen was dat feitelijk niet meer dan een hamerstuk, maar in een aantal gevallen vertraagde het Congres de verhoging van het schuldenplafond. Dat gebeurde eigenlijk altijd om politieke redenen, en zelden uit oprechte zorgen om de houdbaarheid van de staatsschuld.

Geldkraan dicht

Als de volksvertegenwoordiging het niet eens kan worden over een verhoging van het schuldenplafond, zal Washington noodgedwongen de geldkraan dicht moeten draaien. De gevolgen daarvan kunnen enorm zijn, afhankelijk van hoe lang de federale overheid verstoken blijft van nieuwe financiering.

Voor de sluiting van afgelopen oktober was de laatste keer dat ambtenaren naar huis werden gestuurd in 1995 en 1996 onder president Bill Clinton. Toen lag de Amerikaanse overheid 21 dagen stil. Alleen de hoogst noodzakelijke overheidsdiensten, bijvoorbeeld op het gebied van nationale veiligheid, bleven doorwerken.

Spanning loopt op op financiële markten

In de financiële markten begint de spanning vanwege het schuldenplafond inmiddels een klein beetje op te lopen.

De rente op 1-maands Amerikaans schatkistpapier is inmiddels iets hoger dan de rente op 3-maands papier. Dat betekent dat beleggers zich toch een klein beetje zorgen maken dat Amerika niet tijdig aan zijn verplichtingen voldoet.

Bron: Z24/ANP

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl